فاطمه امامی 

سال‌ها پیش ما در اینجا در حدود صد خانوار بودیم که به‌راحتی زندگی می‌کردیم کاری به دولت نداشتیم مردم اینجا خودشان چشمه را پیداکردند و کندند و از آب آن استفاده می‌کردیم ما با باران زیاد و رطوبت منطقه و لطافت جنگلی زندگی خوبی داشتیم، نه کمبود آب داشتیم و نه بحران آب، مگر می‌شود گیلان تشنه باشد، الان شدیم 400 خانوار، با نادانی زمین‌هایمان را فروختیم کلی زمین را یک جا به قیمت یک میلیارد فروختیم آنها زمین‌های ما را تکه تکه کردند و هر تکه را 4 تا 5 میلیارد می فروشند استخر آب با ظرفیت 60 هزار لیتر می زنند با کدام آب؟! چرا فرونشست داریم؟!
 بهش گفتم NGO ها شما را برای عدم فروش و در آمدزایی دیگر، راهنمایی نکردند؟! گریه کرد و گفت: هیچ کس ما را راهنمایی نکرد الان آنها صاحبان گیلان تشنه‌اند، ما خودمان با فروختن خاک و آبمان به خودمان خیانت کردیم، ما دیگر هیچ اختیاری نداریم، گیلان را ما کُشتیم.
واقعاً گیلان را چه کسی به این روز انداخت؟! مردم محلی و یا NGO های نبوده و یا تداوم نداشته و یا رنجیده خاطر؟ و یا بی‌تدبیری دیگر؟!