چاپ

چرا بیشتر مردم و یا با کمی اغراق، همه مردم از سیاست نفرت دارن؟
یا چرا سیاست رو یک پدیده کثیف و فاسد می‌دونن؟
این احساس و یا باور رایج، علت‌های مختلفی داره که به نظر می‌رسه، یکی از این علت‌ها، نوع تعریف و شناخت مردم از سیاست باشه. درک و شناختِ ما از سیاست، گاهی به یک افسون‌زدایی جدی نیاز داره.
اما افسون‌زدایی از سیاست یعنی چی؟
یعنی تعریف، باور و انتظار مردم از سیاست، گاهی آن‌قدر آمیخته با خیال و آرزو و ایده‌آل‌ها و یا خطاهاس که لازمه با آگاهی دادن و گفتگوی زیاد، تصورات غیرواقعی و افسانه‌ای و نادرست، اصلاح بشه.
مثلاً بعضی از مردم فکر می‌کنن که سیاست؛ یعنی داشتن پاسخ‌های ساده برای تمام مسائل پیچیده. یا مثلاً سیاست یعنی تأمین همیشگی بیشترین نفع برای همه، در تمام موقعیت‌ها و مناقشات.
یا مثلاً در چنته داشتنِ راه‌کارها و مسیرهای قطعی و حتمی و بدون شک و شبهه برای رسیدن به هدف.
یا مثلاً دسترسی سریع و آسان به شرایطِ بهینه و مطلوب و تعیین تکلیف‌های فوری و فوتی.
یا مثلاً امکانِ درک شرایط، تصمیمات و اقتضائات سیاسی توسط همه افراد.
یا وجود سیاسیونِ معصوم و بی‌عیب و نقصی که محبوبیتی دائمی داشته باشن.
یا کاریزمای مطلق و موفق برای برقراری صلح و عدالت و آزادی و رشد و رسیدگی به دادخواهی و حق‌کُشی، هر کجا و هر زمانی و برای هر گروهی.
یا انتظار برای دادن تضمین‌های حتمی و قطعی و ثابت جهت رعایتِ اخلاق حداکثری در سیاست.
خُب واقعیت اینه که اگه چنین تصوری از سیاست داشته باشیم، تصور و اندیشه ما نیاز جدی به افسون‌زدایی داره!
چون سیاست در واقع، هیچ‌کدوم از این چیزها نیست و هرگز نخواهد بود!