فیلم ماجرای رحیم خطاط و نقاشی مطلّقه است که به علت عدم پرداخت بدهی‌اش به فردی به زندان افتاده است. وی به مرخصی دوروزه‌ای می‌آید. او پسری دارد که لکنت زبان دارد و با منشی کلینیک گفتاردرمانی او فرخنده در رابطه است. فرخنده به رحیم می‌گوید که کیفی حاوی چند سکه طلا پیدا کرده است و با فروش آن‌ها می‌تواند بدهی خود را بدهد، اما رحیم می‌فهمد که پول سکه‌ها کافی نیست. پس در سطح شهر اعلامیه پخش می‌کند تا صاحب کیف را پیدا کند. این کار رحیم، توجه تلویزیون و رسانه‌های مجازی را جلب می‌کند و مردم به رحیم لقب قهرمان را می‌دهند.

فیلم کنایه‌های سیاسی متعددی دارد. از روی برگرداندن زندانیان نسبت به رحیم بعد از اینکه مصاحبه می‌کند و از رؤسای زندان تشکر می‌کند گرفته تا فرمانداری که با ریش و تیپی از مأموران حاکمیتی، نه به قولش عمل می‌کند و همچنین قصد دارد که مو را از ماست بیرون بکشد. دیالوگ طلایی در فیلم وجود دارد که یک راننده تاکسی، با سن و سالی بالاتر از جوان‌های فیلم رو به این جوانک دولتی کرده و می‌گوید: حیف مملکت که دست شماهاست.

فیلم فرهادی برشی از زندگی یک قهرمان است که نه شنل دارد و نه ماسک و چشم‌بند به صورتش بسته است. قهرمان فیلم او آدم ساده‌ای است که چوب سادگی‌اش را می‌خورد؛ آدم‌های اطرافش با او بازی می‌کنند و او نمی‌داند باید در این بازی کثیف چطور نقش‌آفرینی کند. این ابرقهرمان از جاده زندگی خارج می‌شود و با حرف‌های دشمنش، زمانی که خشمش را بروز می‌دهد، به مسیر درست برمی‌گردد. در اینجا هیچ‌کس سفید یا سیاه نیست و همه افرادی خاکستری هستند و همه آن‌ها ... دروغ می‌گویند.

با همه این‌ها، فیلم کورسوی امیدی به نجات و رستگاری دارد، شعاعی از گرمی و نور بر سردی و تاریکیِ جهانی که اطراف ما را انباشته، شاید که ...