سخن سردبیر
به نام آنکه جان را فکرت آموخت
سخن سردبیری
بزرگنمایی:
سرانجام هفته نامه اراده ملت هم به جرگه مطبوعات افزوده شد با دغدغه های بسیار و بضاعتی اندک.
ما بر این باوریم که مطبوعات باید سخن از حقیقت برانند، هر چند خوش‌آیند نباشد.
سخن از مصلحت کار مردان سیاست است که گویا جای خود را با ما عوض کرده اند؟! و آنچنان از حقیقت می گویند که ما باورمان شده است که مصلحت اندیشی کار ماست؟!
سخن گفتن از حقیقت هرچند تلخ و ناخوشایند ناشی از سنتی است که قبیله روشنفکران به کار می‌گیرند و حاکمان و سیاستمداران را متنبه به وظایف شان می‌کنند. و گاها نیز مردمان را.
و این را باید گفت نه سیاستمداران می بایست سعی کنند چون ما از حقیقت سخن برانند که در هر حال خطایی است عظیم و نه مردمان که از هستی شان ساقط می شوند.
چراکه در حقیقت، حقیقت نزد هیچ کس نیست، بلکه هرکسی بهره ای از آن را برده است.
آری حقیقت در عرصه مطبوعات و قلم می تواند باشد اما هرکسی که قلم بدست دارد الزاما حقیقت نویس نیست و در نهایت اگر رندی و ... در کار نباشد، فقط بخشی از حقیقت را بیان کرده است. حقیقت آنگاه کامل می شود که هر کس گوشه ای از آن را فهمیده و بیان کرده باشد.
از این رو وای بحال ملتی که حکومت و سیاستمدارانش به تنهایی ادعای حقیقت را داشته باشند و یا مطبوعاتش بجای سیاستمداران از مصلحت بنویسند و یا مصلحت اندیش شوند در این صورت هم در توهم حقیقت دست و پا خواهیم زد و هم کشور را به جای مصلحت کردن، ه‍زینه توهمات خود ساخته ایم.
