حسن غلامی 

کشتی که بدریای روان می گذرد / پنداریم که نیستان می گذرد
ما می گذریم زین جهان در رحلت / پنداریم کین جهان می گذرد
عصر امروز باخبر شدم، علی بیکس از دوستان و هموندان دیرینم بدلیل بیماری سرطان خون از دنیا رفتند. علی را در جریان اعتراضات دانشجویی 20 تیر 78 دانشگاه تبریز که منجر به بازداشت و محکومیتش شده بود شناختم بعد از آنهم به عضویت حزب اراده ملت ایران در آمد و جزو نیروهای فعال و موثر حزب از اواخر دهه افتاد و دهه هشتاد بود.
در حوادث مربوط به انتخابات سال 88 هم بیش از یکسال را در زندان اوین سپری کرد. انسانی بود پر مطالعه، با ذهن آماده و نقاد   توام با روح نا آرام و عصیانگر. او همچون  نامش بیشتر عمر خود را در سختی و به نوعی در تنهایی و بی کسی سپری کرد و سرانجام در زادگاهش تبریز مرگ را در آغوش کشید. 
روحش شاد و یادش گرامی باد.
احمد حکیمی پور
شب 28 اردیبهشت 1404

(علی بیکس فعال سیاسی آگاه و شجاع متولد تبریز بود. وی در جریان کوی دانشگاه تبریز در سال 1378 دستگیر و زندانی شد؛ و مجددا در قضایای جنبش سبز و حوادث بعد از انتخابات سال 1388 به یکسال زندان محکوم گردید. پدر و مادر و برادر و خواهرزاده وی نیز در جریان حادثه‌ای مسلحانه در سال 1394 کشته شدند. مجموعه این شرایط و تنگناهای اقتصادی و اجتماعی، شرایط را برای ایشان بسیار سخت کرده بود که سرطان خون نیز ایشان را درگیر کرد و نهایتا در اردیبهشت ماه امسال دار فانی را وداع نمود.)