بزرگنمایی:

در دوران دانشجویی به هر مطلبی نوین که با تکنولوژی همراه بود وقتی برخورد می‌کردیم این جمله مرتب تکرار می‌شد تکنولوژی برای جهان سوم بدبختی می‌آورد. در میکروبیولوژی به مبحث آنتی‌بیوتیک‌ها که رسیدیم به آنتی‌بیوتیک‌هایی برخورد کردیم که هنوز به‌دلیل قوی بودن و کاربرد کمتر جزئی ازرده های کم مصرف بود. یادم هست من این داروها و آنتی‌بیوتیک‌ها را فقط یک مرور کوتاهی داشتم ولی نمی‌دانستم زمانی خواهد شد که آموکسی‌سیلین جزئی از داروهای ضعیف در سرماخوردگی و... محسوب شود و این داروهای کم‌کاربرد در مصرف عمومی سرما خوردگی‌ها قرار گیرند. در همان زمان که ما انواع داروهای آنتی‌بیوتیک را مطالعه می‌کردیم مصرف پنی سیلین و آموکسی‌سیلین در کشورهایی که صاحب تکنولوژی تولید اولیه‌ی آن بودند مصرفشان کنترل‌شده‌تر ازما بود و به‌راحتی برای بیماران تجویز نمی‌شد و یا به‌راحتی در دسترس عموم قرار نمی‌گرفت. 
خاطرم است یکی از همکارانم سال‌ها پیش برای من تعریف می‌کرد که هر وقت گلودرد می‌گیرد آموکسی‌سیلین یکی دو تا می‌خورد تا خوب شود برای من بسیار جای تعجب بود مگر می‌شود یک مدیر گروه یا استاد دانشگاه چنین حرکتی را انجام دهد؟! به او گفتم پس وظیفه‌ی پزشک چیست؟ گفت: نیازی به پزشک نیست داروی گلودرد همین است. من آن لحظه بسیار ترسیدم و لحظه ایی را فکر کردم که براساس آموخته‌هایم با این رویه چند سالی دیگر آنتی بیوتیک‌ها ضعیف ترخواهند شد و ما مجبور خواهیم شد برای مقاومت میکروبی ایجادشده آنتی‌بیوتیک‌های قوی‌تر استفاده کنیم و آنقدر این روند غلط تکرار خواهد شد که میکروب‌ها قوی‌تر و قوی‌تر خواهند شد بی‌اختیار یاد حرف استادم افتادم تکنولوژی برای جهان سوم بدبختی می‌آورد.  
از مبحث دارویی خارج شویم و در مبحث پلاستیک وارد شویم. پلاستیک و نایلون و ظروف پلاستیکی غیر قابل بازیافت به جرئت می‌توان گفت یکی از مخرب‌ترین آلاینده‌های محیط زیست می‌باشد. ظروف پلاستیکی یک‌بار مصرف و نایلون که استفاده و مصرف آن کم‌هزینه‌تر از ظروف دیگر می‌باشد ولی متأسفانه برای طبیعت پرهزینه می‌باشد. وقتی وارد مغازه‌های لوازم خانگی می‌شویم متأسفانه تولیدات وسایل پلاستیکی روزبروز بیشتر و پررونق‌تر می‌شود. در صورتی که در کشورهای توسعه یافته بر خلاف کشورهای در حال توسعه مصرف نایلون و سفره‌های یک‌بار مصرف و... به‌ویژه پلاستیک‌های غیر قابل بازیافت مدیریت می‌شود.
گران بودن ظروف غیر پلاستیک و با دوام در کشور باعث رونق یافتن بازار فروش پلاستیک نامرغوب شده که هم سلامت مصرف کننده را به خطر می‌اندازد و هم طبیعت ایران را.
آلودگی محیط زیست ایران و سلامتی آن به رونق اقتصادی و بالا رفتن قدرت خرید مردم گره خورده‌است. تا زمانی که قدرت خرید مردم کم باشد تولید کننده جنس‌های نامرغوب تولید خواهد کرد و طبیعت ایران هر روز بدترازدیروزآلوده تر خواهد شد.