ویژه نامه‌ها

وقتی زمین برای چند ثانیه می لرزد و لوستر بالای سرمان تاب می خورد، همین که پناه گرفتیم گوشی را به دست می گیریم و از طریق پایگاه های خبری محلی، اطلاعات کانون زمین لرزه و شدت و جهت اش را جست و جو می کنیم.

«چند ساله که روزنامه نخوندم» این جمله‌ ای است که امروزه بسیاری بر زبان می‌ آورند. شاید در جامعه ‌ای که سرانه مطالعه در آن ۱۶ دقیقه و ۳۲ ثانیه برآورد شده، نمی ‌توان انتظاری بیش از این داشت. که البته این سرانه مطالعه مربوط به جملات کوتاه در فضای مجازی و کتاب ‌های درسی است که جامعه ما را هر روز از مطالعه کتاب و روزنامه دور می‌ کند.

با وجود اینکه روابط عمومی ها از ارکان هر مجموعه ای هستند، ولی نوع فعالیتشان در نسبت با روزنامه نگاری و خبرنگاری به تضعیف رسانه یا خروج اش از مسیر درست منجر شده است.

زمانی نه چندان دور، که خبری از رسانه‌های مجازی و شبکه‌های اجتماعی و اینترنت نبود، کار احزاب و تشکل‌های مدنی هم برای برقراری ارتباط با مخاطب و رساندن پیام کمتر پیچیدگی داشت. روزنامه‌ها و اعلامیه‌های چاپی، رادیو یا تلویزیون، باتوق‌ها و غرفه‌های کوچک خیابانی، مجاری ارتباطی آنها با جامعه هدف بودند

شش سال است که نشریه اراده ملت به عنوان ارگان حزب اراده ملت ایران منتشر میشود و در این میان بیش از ۱۷۰۰ مطلب مختلف در این نشریه به چاپ رسیده است.

اگر چه دکتر علی بیگدلی، استاد بازنشسته تاریخ با تدریس در بیش از ده دانشگاه و مدرسه عالی برای دانش آموختگان این حوزه شخصیتی نام آشنا است؛ اما اهالی رسانه او را به عنوان پژوهشگر و تحلیلگری توانمند می شناسند

شاید هر آدمی در طول عمرش بیش از یکی دو بار استرس از دست دادن شغل و اضطراب و بلاتکلیفی روز های بیکاری را تجربه کرده باشد. اما روزنامه نگاران، خبرنگاران، دبیران رسانه و سردبیران در طول یک سال، بار ها و بار ها این احساسات منفی را تجربه می کنند.

همانطور که انتظار حاکمیت از فعالیت رسانه ای و خبری، در فاصله معناداری از تعریف آکادمیک و تجربی این شغل قرار گرفته؛ تصور عموم مردم از خبرنگار و خبرنگاری نیز با ماهیت این حرفه فاصله دارد.

تعداد قابل توجهی از مردم کشور، مخاطب تلوزیون ایران اینترنشنال هستند. استقبال از این شبکه به معنی عملکرد حرفه ای این رسانه در حوزه خبر نیست. بلکه از ضعف رسانه های داخلی در پرداختن به سهم تمامی اقوام، اقشار و نگاه های سیاسی حکایت دارد که این گروه ها را به مخاطبان رسانه ای چون ایران اینترنشنال تبدیل کرده است

اصل انتشار آزادانه مطبوعات و رسانه ها ایجاب می کند فعالیت نشریات و رسانه ها در معرض تهدید و تجاوز مقامات سیاسی، اداری و حکومتی قرار نگیرد و از توقیف و تعطیلی خودسرانه مصون باشند.

بعد از قلع و قمع همه فاکتورهای معرف حکومت مردم بر مردم به اینجا رسیده ایم که بگوییم دمکراسی همانا حاضر شدن در پای صندوق رای است آن هم نه برای آنکه نمایندگان واقعی مردم برگزیده شوند

اگر این مثال را برای اهمیت وجود یک “ارگان” یا هر نشریه حزبی درست بدانیم، می توان به اهمیت رسانه های مذکور در تداوم و تبیین مواضع و مشی یک حزب پی برد. یکی از تریبون های اصلی هر حزب، ارگان رسمی آن حزب است.

The Great Debaters کارگردان: دنزل واشینگتن بازیگران: دنزل واشینگتن، فارست ویتاکر، نیت پارکر محصول: ۲۰۰۷

اگر اهل فلسفه خواندن باشید، کتابهایی در زبان فارسی وجود دارند که از منظر فلسفی مساله و پدیده ی دانشگاه را کاویده و بررسی کرده باشند. فلسفی ترین آنها، کتاب “ایده دانشگاه” نوشته ی کارل یاسپرس، فیلسوف و روانشناس اگزیستانسیالست است.

تو رو خدا نخندید! به جان خودم من نمی خواستم استاد بشم! اصلا من به این حرفا نمی خورم! قد این مطالب نیستم! وقتی می بینم شدم استاد دانشگاه خنده‌م میگیره! هار... هار... هار... هه... هه... هه... حالا شما نخندید دیگه!

آخر زمستان بود و به آمدن بهار چیزی نمانده بود. هوا بسیار سرد بود و این باعث شده بود “ایمان” که صبح ها باید به مدرسه میرفت، نتواند به موقع از خواب بیدار شود. ایمان پانزده ساله و خواهر دوازده ساله اش، “آرزو”، هرروز صبح باید به مدرسه ای که چندان به کلبه سنگی و کوچک آنها نزدیک نبود، میرفتند و بعد از پنج ساعت ماندن در مدرسه، با پای پیاده به خانه برمی-گشتند. ایمان هر روز با صدای خواهرش از خواب بیدار می شد.

شاید آخرین باری که زندگی بدون وجود او را تجربه کردم به خاطرات بسیار دور در ذهنم بر می‌گردد. شاید آخرین لبخند عمیقی که در زندگی ام زدم مربوط به دنیایی میشد که هنوز او را نمیشناختم. دوره ای که هنوز میزان سنگینی وجودش را درک نکرده بودم، انتظاری هم نمیشد داشت. از نظر خودم، کودک درون و ظاهر نوجوانم حق هم داشت چیز زیادی از او نداند.

سید مهدی ناظمی‌ قره ‌باغ، دارای دکتری فلسفه محض از دانشگاه اصفهان، مؤلف و پژوهشگر حوزۀ فلسفه است. وی همچنین استاد فلسفه و عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و هنر انقلاب اسلامی است. ناظمی قره باغ در گفت و گو با خبرنگار اراده ملت از روند و تبعات واگذاری حوزه آموزش به بخش خصوصی صحبت کرد که در ادامه می خوانید:

نعمت؛ دهقان زاده ای از زرند کرمان بود. روزی که عده ای از مسئولین استانی از جمله فرماندار برای تبریک گفتن بابت قبولی اش در رشته حقوق دانشگاه تهران، به دیدار او و خانواده اش آمده بودند، از سَرِ زَمین بر می گشت که مادرش با دیدن او گفته بود: “ننه این ها چی چی میگن؟ تو چی کار کِردی؟!” نعمت احمدی با تلاش و پشتکارش به حقوقدانی برجسته و استادی محبوب در داتشگاه تبدیل شد.

نعمت؛ دهقان زاده ای از زرند کرمان بود. روزی که عده ای از مسئولین استانی از جمله فرماندار برای تبریک گفتن بابت قبولی اش در رشته حقوق دانشگاه تهران، به دیدار او و خانواده اش آمده بودند، از سَرِ زَمین بر می گشت که مادرش با دیدن او گفته بود: “ننه این ها چی چی میگن؟ تو چی کار کِردی؟!” نعمت احمدی با تلاش و پشتکارش به حقوقدانی برجسته و استادی محبوب در داتشگاه تبدیل شد.

سید جلال ساداتیان، در سال ۱۳۳۱ در تهران متولد شد. او از بازماندگان حادثه انفجار هفتم تیر است. ساداتیان سفیر ایران در انگلیس بود و در دوره چهارم مجلس شورای اسلامی نمایندگی مردم همدان و فامنین را بر عهده داشت. وی که دارای مدرک دکترای مدیریت در گرایش مدیریت استراتژیک است و در دانشگاه آزاد تدریس می کند.

درآمد با نزدیک شدن به زمان بازگشایی دانشگاه‌ها، مشتاقی و مهجوری پیرامون این نهاد علمی در ایران، بار دیگر بر سر زبان‌ها افتاده و در عرصۀ عمومیِ مجازی به سرخط خبرها تبدیل گشته است

“این یک فلاکت عمومیست یا تقدیر فاجعه بار آسمانی” (ادوارد سعید) نمی‌دانم! احساس نگرانی سابق تبدیل به یک ادراک دردآور شده است. از آن دردهای بی درمان که دیگر خودت هم از خود قطع امید می کنی.

دگراندیشان کسانی هستند که دارای اندیشه متفاوت با اندیشه حاکم بر جامعه هستند. ایشان افرادی هستند که بر خلاف تفکر رایج و غالب میاندیشند. طبعاً اگر در حوزه عملی هم فعال باشند بر آن اساس عمل می‌نمایند. مثلاً اگر تفکر غالب مارکسیستی است متفکرین متعلق به حوزه لیبرالیستی، دگراندیش تلقی می‌گردند.

زمانی نه چندان دور، نه چندان دیر، همین چند سال پیش و حداکثر دو دهه پیش، رفتن به دانشگاه و پذیرفته شدن در آزمونی که چون سد می مانست، یک آرزو بود. هر که به این آرزو می رسید، آن روز و آن شب، اگر نگوییم بهترین، یکی از بهترین شب و روز زندیگیش را تجربه می کرد. بر صدر می نشست و ارج می دید.

اگر اهل خواندن داستان یا تماشای فیلم باشیم، بویژه در بسیاری از فیلمهای کمدی و طنز، به احتمال زیاد به این سوژه برخورده‌ایم که شخصیتی از بین کاراکترهای داستان، با فریب دیگران خودش را جای یک سیاستمدار، یک هنرمند، یک وکیل، یک پزشک، یک کشیش یا حتی یک پادشاه جا می‌زند و همزمان که مخاطب از شدت دلهره و اضطراب، خرابکاری‌های بزرگ و بزرگتر او را در سکانس‌ها یا صحنه‌های آتی داستان پیش‌بینی می‌کند، این فضاحت‌ها یکی پس از دیگری صورت واقعیت می‌گیرند تا بالاخره رسوایی بزرگ و عریان رخ می‌دهد و پرده از واقعیت هویت دروغین وی برداشته می‌شود.

پنجمین ویژه نامه نشریه اراده ملت را تخصیص داده‌ایم به آخرین وضعیت دانشگاه ها و آموزش عالی. در این مجموعه، به گفتگو با اساتید نشسته‌ایم و نقطه نظراتشان را جویا شده‌ایم. در باب دانشگاه و مقتضیاتش سخن گفته‌ایم و آنچه در زیست بوم ما می‌گذرد را با تجربیات فرنگی، کنار هم نهاده‌ایم. برای گشودن راهِ مداقه‌ی بیشتر، فیلم و کتاب معرفی کرده‌ایم و از تراوشات ذهنی نو قلمهایی که همین امروز و فردا دانشگاهی خواهند شد آثاری آورده‌ایم. این کوشش خُرد، نه اولین، نه آخرین، نه جامع و نه کافی‌ست، امّا هست و خرده‌ای ست از هزاران. دفتری‌ست از هفتاد من کاغذ، تا دفاتر دیگر را دیگران پیگیرند، در مجالی دیگر.

چهارمین ویژه نامه نشریه اراده ملت را تخصیص داده‌ایم به آخرین وضعیت رابطه احزاب با مسئله انتخابات. تابستان امسال همایشی به میزبانی خانه احزاب ایران در وزارت کشور برگزار گردید و در آن نمایندگان احزاب مختلف به ارائه دیدگاه‌های خود در این زمینه پرداختند. مصاحبه مفصل و طولانی افشین فرهانچی قائم مقام دبیرکل حزب اراده ملت ایران نیز بخش دیگری از این ویژه نامه را تشکیل می‌دهد که به مباحث مختلفی پیرامون وضعیت احزاب در ایران می‌پردازد. این مصاحبه در اواخر خرداد ماه امسال با نسیم آنلاین صورت گرفته است.

سومین ویژه نامه نشریه حزب اراده ملت را به موضوع نقد و بررسی برنامه هفتم توسعه کشور در دوران جمهوری اسلامی، اختصاص دادیم. گرچه می دانیم که چه قبل تدوین این برنامه و چه در حین تدوین آن بسیاری از صاحب نظران پیشنهادات و نظرات خود را ارائه داده اند و کمتر مورد توجه قرار گرفته است. اما ما بر اساس رسالت حزبی خویش، دیگر بار تلاش کردیم دیدگاه‌های خود را در این زمینه منتشر کنیم تا اگرچه توجه دولت و مجلس را بر نمی‌انگیزد اما جامعه را نسبت به بخشی از ابعاد این برنامه آشنا کند. اینکه جامعه چه راهبردی را در پیش خواهد گرفت، آینده معلوم خواهد کرد.

نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران بزرگ‌ترین و عمومی‌ترین رویداد فرهنگی سالانه کشور است. ما این بخت و اقبال را داشته‌ایم که برای دومین سال در این رویداد حضور یابیم. سال قبل انتشارات ما با ۱۴ عنوان کتاب در دو بخش فیزیکی و مجازی نمایشگاه حضور یافت و توانست مستقیما با مردم ارتباط برقرار نماید. اما امسال با ۲۱ عنوان کتاب در خدمت تمام کتاب‌خوان‌های کشور هستیم و امیدواریم متاعی درخور را به ایشان عرضه نمائیم.