بدون تردید در یکی از نادرترین دوران های تمدنی ایران هستیم، دورانی که در آن احساس عمومی بر این است که حکومت همه چشم و گوشش را بر مطالبات بسته و یا به نوعی به بی ارتباطی با محیط پیرامون رسیده است و کنشگران سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه به تابع و نقال تحرکات حکومت و عاملان داخلی و خارجی اش مبدل شده اند.
-
چهارشنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۲ - ۲۱:۴۶:۳۵
-
۴۰۴ بازدید