بزرگنمایی:
بدحجابی (و اخیرا بی‌حجابی) از اموری است که سالهاست نظام را با خود درگیر کرده، و راه‍های متعددی برای حل آن پیش گرفته شده، اما نه تنها معضل برطرف نشده بلکه کمّا ًو کیفاً بر شدت آن افزوده شده است.
علی مجدم
بدحجابی (و اخیرا بی‌حجابی) از اموری است که سالهاست نظام را با خود درگیر کرده، و راه‍های متعددی برای حل آن پیش گرفته شده، اما نه تنها معضل برطرف نشده بلکه کمّا ًو کیفاً بر شدت آن افزوده شده است.
با پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی و برچیده شدن نظام استبدادی و سرسپرده به بیگانگان، و تشکیل نظام سیاسی جدید، زنان و دختران بی‌حجاب این سرزمین، گروه گروه با حجاب شده و از این نماد استقبال کردند. برای با حجاب شدن بانوان نیاز به اجبار و الزام قانونی نبود. کارآمدی مذهب و روحانیت در برچیدن نظام شاهنشاهی و جایگزینی نظام اسلامی متکی بر آرای ملت، کافی بود تا دلهای پاک دختران و زنان را به "استقبال از حجاب" وادارد، و پسران و مردان را برای دفاع از سرزمین و انقلاب به جبهه‌های نبرد و "استقبال از شهادت" گسیل دارد. نه تنها نیاز به اجبار و الزام قانونی نبود، بلکه حتی نیاز به کار فرهنگی هم نبود، زیرا عملکرد دولتمندان و روحانیت به تنهایی کافی بود. کارایی "عمل" به عنوان یک عامل مشوّق به مراتب بیش از "حرف و سخن و تبلیغ زبانی"است.
اینکه پس از گذشت بیش از چهار دهه از آن روزها، باز هم عاملی که می‌تواند دختران و زنان را به حجاب، و پسران و مردانِ گریزان از نمادهای دینی را به دین و مذهب فرابخواند، اثبات کارآمدی حکومت است. اگر متولیان امر توانسته بودند کارآمدی حکومت را در دنیای امروز در ابعاد گوناگون، به ویژه بعد اقتصادی و معیشتی نشان دهند، و جوان ایرانی براساس فطرت پاک خویش، با چشم خود می‌دید در دنیای امروز با وجود مکاتب متعدد، حکومتی دینی برای او و جامعه اش، زندگی، رفاه، شغل، آزادی، حق مشارکت اجتماعی و سیاسی، و آینده روشن به ارمغان آورده، از همه نمادهای دینی از جمله حجاب استقبال می‌کرد و اصلاً نیازی به نیروی انتظامی و گشت ارشاد و حتی فعالیت فرهنگی ویژه‌ای در خصوص حجاب نبود. نشان دادن یک نظام سیاسی موفق در ابعاد گوناگون، و الگوی کارآمد، بهترین تبلیغ برای دین و مذهب بود.
در شرایط کنونی سخنرانی و خطبه جمعه و کار فرهنگی، یا زبان تهدید و مانند آن کارایی ندارد. باید از نقطه‌ای که دچار انحراف شدیم، باز گردیم و بر عناصری که می‌تواند نظام را کارآمد گرداند، و مردم را به آینده امیدوار سازد، متمرکز شویم. عرصه را برای مشارکت همگان در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، و اقتصادی بگشاییم؛ از انحصارطلبی و حذف یکدیگر دست برداریم، سیاست تعامل با دنیا را در پیش گیریم، و در پی حل مشکلات داخلی برآییم، و....
اگر دست اندرکاران بتوانند نظامی کارآمد و الگو در زمینه‌های مختلف بسازند و در مقابل دیدگان فرزندان این سرزمین بگذارند، آن روز، گروه گروه از دین و حکومت استقبال خواهند کرد. "یدخلون فی دین‌الله افواجا". به امید آن روز.