بزرگنمایی:

اگر کمی اهل اخبار سیاسی باشین. یعنی اینترنت و سایت‌ها رو، به دنبال خبرهای سیاسی جستجو کنین، متوجه میشید که در کشور ما تعداد زیادی حزب وجود داره. حتی خیلی از اونها علیرغم اینکه دو مسیر کاملاً متفاوت سیاسی رو پیش میرن، اسامی خیلی مشابه با همی دارند و ما رو به اشتباه میندازن. 
اما این حزب‌ها چه فرقی با هم دارن؟ و اساساً مردم عادی جامعه، چطور باید این حزب‌ها رو از هم تشخیص بدن؟ هر کدوم چی میگن و گروه هدف اونها کیا هستن؟
حزب‌ها معمولاً از نظر نگاه‌های اقتصادی، محیط‌زیستی، اجتماعی فرهنگی و سیاست داخلی و خارجی از هم قابل تشخیص هستن.
مثلاً احزاب، شعارها، سیاست‌ها و راهبردهای متفاوتی رو در موضوعاتی مثل حقوق زنان، حقوق اقوام، روابط با کشورهای دیگه، میزان دستمزد و مالیات، آزادی رسانه و غیره در پیش می‌گیرن. مردم هم باید باتوجه به اینکه کدوم حزب، میتونه مدافع و سخنگوی منافع اونها باشه، حزب مطلوب خودشون رو بشناسن.
اما دو تا شرط اینجا لازمه. اول اینکه  تعداد احزاب خیلی زیاد و گیج‌کننده نباشه که باعث سردرگمی مردم بشه. دوم اینکه تمام احزاب، شفاف و صادق، مواضع خودشون رو مطرح کنن تا امکان دسترسیِ و خواندن و‌شنیدنِ این مواضع و مسیرها برای گروه‌های هدف باشه. 
راستی شما تا حالا به این موضوعات فکر کردید؟ مثلاً اینکه آیا موافق سیاست‌های حمایت از مهاجران هستین؟ در مورد حقوق کودکان دغدغه‌ای دارید؟ آیا ایجاد شکاف طبقاتی یا از بین رفتن محیط‌زیست رو به قیمت توسعه، می‌پذیرید؟
توزیع قدرته و این دو همیشه با کشمکش همراه بوده، این پدیده‌ی اجتناب‌ناپذیر در زندگی بشر (سیاست)، به موضوعی تنش‌زا یا دلسرد کننده یا آزاردهنده در نظر بیشتر مردم تبدیل شده.
سیاست قراره که تعیین کنه؛ «چه کسانی»، «چه چیزهایی» رو «چه موقع» و «چگونه بدست بیارن» و این پرسش‌ها در تمام مراحل زندگی ما و از خانواده تا سطح جهانی، معنا و مفهوم پیدا می‌کنه. پس سیاست، به همه ما مربوطه و ما نمی‌تونیم ازش گریزان و بیزار باشیم. ما نمی‌تونیم با این بهانه که سیاست، جای دغل‌کاری و دغل‌کارانه، باهاش غریبه باشیم.