آخرین مطالب

روزهای ملتهب، حال خوش و شرافتمندی صفحه آخر

  بزرگنمایی:
راستی کدام گفتمان فلسفی و اخلاقی و مردمشناسانه‌ای، نسبت شرافت را با حدود گریستن و خندیدن ترسیم می‌کند؟ آن مرز مجسم وظیفه در هنگامه‌ی التهابی عمومی، برای تعیین سوگ و سرور کجاست؟ و عزیمت به حالی خوش و در عین‌حال شرافتمندانه، با عبور از رنج‌هایی که ما را اسیر و بی‌عمل و ناامید می‌کنند، آیا در تعارض است؟

من: حالم خوب نیست و انتظار دارم که هر آدم باشرفی هم اینروزها حال خوشی نداشته باشد.
من دیگرم: یعنی حالش چطور باشد و حالش چطور نباشد که بی‌شرافت خطاب نشود؟
من: مثلاً یکسری کارها را که تاکنون انجام نمی‌داده مثل پیگیری اخبار وقایع، همصدایی با دردمندان، مطالعه و شناخت و تفکر بیشتر و متمرکز، روشنگری و آشکارسازی را انجام بدهد.
من دیگر: خُب اینکه عالی است. اینها که حال را خوش می‌کند و با بی‌شرافتی هم نسبتی ندارد.
من: و البته یکسری کارها را انجام ندهد. مهمانی نرود. شادی نکند. شعر نگوید. ترانه نسراید. نقاشی نکشد. گل نکارد. خرید غیرضروری نکند. 
من دیگرم: اما اینها که عناصر زندگی و جاودانگی و بودن است. مبارزه‌ای هم اگر هست، برای احیای معنای همین زیبایی‌هاست.
من: بله. اما زندگی زیر بار اینهمه رنج نمی‌تواند طعم لذت‌ و شادمانی بگیرد. اکنون وظیفه‌ی همه، بسیار مشخص و یگانه است.
من دیگرم: شده اینروزها با خودت بیندیشی که پیشتر هم؛ اوضاع جهان خیلی خوش نبود! مثلاً روزانه ده‌ها هزار نفر در جهان بخاطر نداشتن آب آشامیدنی سالم جان می‌سپردند. ده‌ها گونه‌ی جانوری و گیاهی نابود می‌شدند. چند هزار برده جنسی و کارگر و پناهنده گمنام، در استثمار و عذاب، روز خود را شب می‌کردند. جماعتی، موجودات دیگری را می‌کشتند و اعدام و شکار می‌کردند.
من: مسئله اینست که نمی‌شود برای تمام رنج‌های جهان، حال ناخوشی پیدا کرد. نمی‌شود با هر رنجی، رنجید و با هر اشکی، گریست. با هر دردی درد کشید و افسردگی را زندگی کرد.
من دیگرم: حالا که سخن به اینجا کشید، راستی کدام گفتمان فلسفی و اخلاقی و مردمشناسانه‌ای، نسبت شرافت را با حدود گریستن و خندیدن ترسیم می‌کند؟ آن مرز مجسم وظیفه در هنگامه‌ی التهابی عمومی، برای تعیین سوگ و سرور کجاست؟ و عزیمت به حالی خوش و در عین‌حال شرافتمندانه، با عبور از رنج‌هایی که ما را اسیر و بی‌عمل و ناامید می‌کنند، آیا در تعارض است؟



نظرات شما

ارسال دیدگاه

Protected by FormShield

lastnews

چپول

تحلیل راهبردی ISTAR و تأثیر آن بر امنیت ملی ایران

سبقت تورم از افزایش حقوق چگونه قابل مدیریت است؟

ضرورت پرداختن به جامعه‌شناسی زبان

توصیه ضدترور برای نیروهای امنیتی

سازمان‌های مردم‌نهاد و تعهد سازمانی

نواختن سرنا از سر گشاد آن

کهن الگوی زن- قهرمان در افسانه های ایرانی

جهان در هفته ای که گذشت(98)

معرفی کتاب کاربست فلسفه در اخلاق حرفه‌ای چاپ دوم - به ضمیمه سه مقاله در باب دروغ، عقلانی زیستن و فضائل اخلاقی

راهی که به فردا نمی‌رسد

جنگ و سیاست، رکود اقتصادی روسیه در سایه بحران‌های طولانی

سه عنوان تازه از انتشارات حزب اراده ملت ایران

«مدرسه حزبی 2»؛ پاییز آموزش، دیپلماسی و اندیشه در افق سیاست ایران

آغاز «سه‌شنبه‌های گفت‌وگو» به صورت مجازی با حضور دکتر بیژن عبدالکریمی

زن و محیط‌زیست در آیینه‌ آثار بهرام بیضایی

همه چیز رو به زوال است

معرفی کتاب «بچه‌های راه‌آهن»

پیشگام جنبش محیط‌زیستی جهان

بازتعریف عدالت و هویت در دنیای معاصر

تاریخ در آیینه، آزمونِ امروز

حضور هنرمندان جهان در کنسرت خیریه «با هم برای فلسطین»

همه چیز برای آنهاست

دریچه‌ای دیگر، برای نگریستن!

برگزاری پلنوم چهارم حزب پیش از کنگره سراسری یازدهم

هابرماس در عصر دیجیتال: فروپاشی فضای عمومی و چالش کنش ارتباطی در سایه الگوریتم‌ها

پرده سبز

از تهدید تا فرصت ایران و دوراهی تدبیر یا هیجان

اعتماد عمومی به مثابه ثروت

حجله‌ی آتش و خون

درس‌هایی در 12 روز

جنگ های جدید چگونه است؟

جهان در هفته ای که گذشت(97)

چهارمین پلنوم حزب اراده ملت ایران در مهر ماه برگزار می‌شود.

گرجستان؛ سفره‌ای کوچک، اما باز برای همه

«مدرسه حزبی 2» در آستانه آغاز؛ پاییز امسال با نیرویی دوچندان

کتاب «امنیت پایدار آب و سیاست خارجی» راهی چاپخانه شد

انتصاب مشاور جوان و رئیس شورای مشورتی جوانان خوزستان

24 آگوست، نمایش قدرت و وحشت شوروی

پدر علم کویرشناسی ایران

فقط ما بودیم و بس

مدرسه حزبی؛ از رؤیا تا نهاد

به تمامی رعیت، اما بزک‌شده

روز مبارزه با تروریسم فراتر از مبارزه نظامی، به‌سوی امنیت پایدار با رویکردی جامع و ملی

در راه مانده

معرفی کتاب امنیت پایدار آب و سیاست خارجی

معرفی کتاب «خرس کوچولو و خرس بزرگ»

جامعه‌شناسی نقش زنان در سازمان‌های مردم‌نهاد

نقد کتاب «انضباط بدون گریه»

بازگشت به نهاد: راهی برای عبور از فرسایش سیاست