بزرگنمایی:

نوشته: سلامه موسی
ترجمه: ادریس محمدی

سلامه موسی: (زاده: 4 فوریه 1887 – درگذشته: 4 اوت 1958) اصلاح طلب و از پیشگامان رنسانس عربی است. او پیشگام سوسیالیسم مصر و از اولین ترویج دهندگان این تفکر بود. در روستای بهنبای، هفت کیلومتری زقازیق از پدر و مادر قبطی متولد شد. علاقه وافر و توجه خاصی به فرهنگ داشت و اعتقاد راسخ داشت، که اندیشه می‌تواند ضامن پیشرفت و رونق شود. 
سلامه موسی عضو گروهی از روشنفکران مصری بود، که احمد لطفی السید از جمله آن‌ها بود و خواستار ساده کردن زبان عربی و قواعد صرف و نحو آن بود و اینکه زبان عامیانه مصری به‌رسمیت شناخته شود. استدلال آن‌ها این بود که زبان عربی برای نسل‌ها تغییر نکرده بود و بیشتر مصری‌ها بیسواد هستند که باعث شد که موسی و دیگران تقاضا کنند که عربی را به زبان عامیانه بنویسند.  نجیب محفوظ نیز تحت تأثیر او قرار گرفت وقتی به او گفت: «شما استعداد بزرگی دارید، اما مقالات شما بد است. این باعث شد تا نجیب محفوظ در انتخاب موضوعاتش توجه بیشتری بکند».

ادریس محمدی: نویسنده، روزنامه نگار، مترجم و پژوهشگر مطالعات خاور میانه است.

کتاب راقمان انقلاب ها
این کتاب بشدت کتاب مفید و آموزنده ای در باب سیاست و تاریخ است که خواندن این کتاب با ترجمه آقای محمدی آموزنده است و حداقل نکاتی که ما در این کتاب می‌آموزیم نکات زیر است که من بصورت خلاصه آورده ام:
نکته مهم و قابل توجه در این کتاب توجه به تاریخ است و همه تواریخ را خیلی دقیق بیان کرده است و نویسنده دقت زیادی بر روی صحت گفته هایش دارد.
دیگر نکته مهم این است که در جای جای این کتاب از اول تا اواخر کتاب اسم ناپلئون ( ناپُلِئون بُناپارْت (فرانسوی: Napoléon Bonaparte‎؛ 15 اوت 1769 – 5 مه 1821) که بعدها با نام سلطنتی ناپُلِئون یکم شناخته می‌شد، فرمانده نظامی و امپراتور فرانسوی بود که طی انقلاب فرانسه به شهرت رسید و لشکرکشی‌های موفقی را طی جنگ‌های انقلابی رهبری کرد.) بود و این نشان دهنده تاثیر این شخص بر روی تاریخ و سرنوشت اکثر کشور ها. در ادامه که راجع به تاریخ دموکراسی و ارتباط آن با شخص ناپلئون گفته می‌شود بیشتر متوجه اهمیت آن می‌شویم. 
نکته دیگری که توجه مخاطب را از همان ابتدای کار به خود جلب میکند، استفاده از شعر در متن کتاب است که به زیبایی آن بسیار افزوده است.
از نکاتی که خیلی باید به آن توجه شود در امر سیاست دین است. در این کتاب تاثیر دین بر سطح زندگی مردم و ارتباط مستقیم دین بر انقلاب های شکل گرفته شده صحبت های قابل توجهی شده است.
در این کتاب از لغات به سادگی رد نشده نویسنده و برای هر واژه زمان گذاشته است و آن را ریشه  یابی کرده است.
ممکن است تمام کسانی که  این کتاب را می‌خوانند آنقدر اطلاعت دقیقی راجع به سیاست و تاریخ و جغرافیا و... نداشته باشند پس  پی نوشت های این کتاب کمک شایانی برای درک بهتر و عمیق تر متن کرده است.
 موضوع اصلی کتاب انقلاب صنعتی نیست بلکه خیزش علیه پادشاهان یا طبقه حاکمیت است.
در هر جا از کتاب که راجع به پیمان نامه یا قراردادی صحبت بشود مفاد آن کامل و درست بیان شده است.
در این کتاب کلماتی که تا الان فکر می‌کردیم معنی آن‌ها را می‌دانیم را واکاوی میکند و معنی درست را به ما ارائه می‌دهد مثل تفاوت کلمه برده و رئیت.
در این کتاب کلمات حرفه ای و تخصصی گفته می‌شود که نشان دهنده میزان سواد و اطلاعات نویسنده و مترجم است.
دیگر نکته مهم این است که نویسنده سعی کرده است نکات و نقطه نظرات متفاوت را مقابل هم بیاورد تا درک و دریافت آن نظرات بهتر باشد مثل تفاوت دیدگاه ولتری (درمان فساد موجود در جامعه آزادی و تسامح) می‌داند و روسو ( درمان را بازگشت به طبیعت و بریدن از عادات تمدن فاسد می‌داند).
دیدگاهی که نظر هر خواننده ای را به خودش جلب می‌کند قطعا نظر تام پین است که می‌گوید:« بیاید فرض بگیریم که نخستین پادشاه فردی دانا و عاقل بوده است آیا تمام نسل او دانا و عاقل هستند؟»
نکاتی که مترجم در کروشه یا قلاب می‌گذارد به فهم متن کتاب کمک می‌کند.
در این کتاب شاهد بازی درست با کلمات هستیم.
به جرئت می‌توان گفت  درست ترین طراحی جلد همین است؛ پرندگانی که زنجیر را شکستند و آزاد و رها پرواز کردند این تصویر مصداق بارز انقلاب است.
در صفحه بندی هم نوع جدیدی از صفحه بندی بوده است که توجه مخاطب را به خود جلب می‌کند.
در این کتاب با....
انقلاب علیه  کشیشان و کاتولیک
انقلاب های اینگلیس
انقلاب کبیر
انقلاب آمریکا
انقلاب ترکیه
انقلاب 1848
انقلاب روسیه
انقلاب هند
انقلاب چین
انقلاب اول، دوم، سوم و چهارم مصر آشنا می‌شویم.
تکه هایی زیبا از کتاب راقمان انقلاب ها
ژان ژاک روسو: خلاصه رسالت وی این است که انسان آزاده آفریده شده؛  اما در سیستم اجتماع و حکومت فرانسه به بردگی گرفته شده است.
هر انسانی حق دارد آزادانه زندگی کند  و حکومت حق ندارد آن را زندانی کند یا به زور به مسلکی وا دارد، حکومت حق ندارد او را از گفتار و نوشتار منع کند.