برچسب:   "رسانه"

بیست و چهارمین نمایشگاه رسانه‌ های ایران در روز 29 بهمن ماه 1402 به مدت 4 روز در مصلی تهران برگزار شد.

بیست وچهارمین نمایشگاه مطبوعات کشور ده روز قبل از انتخابات مجلس در مصلی تهران برگزار گردید. این نمایشگاه که بعد از وقفه ای 7 ساله برگزار میگردید شاهد حضور بیش از 500 رسانه کشور بود.

زمانی که رسانه ارگانی ما مکتوب بود و دو هفته نامه، مزین به سایت شد و از آن رونمایی شد، «در بخش درباره ما» نوشتیم: «در دنیای جدید، رسانه‌ ها به‌عنوان پدیده ‌ای تأثیر گذار، واقعیت‌ ها را به منصه ظهور می‌ رسانند، از این ‌رو به‌عنوان ابزاری کارآمد نقش و جایگاه تعیین‌ کننده ‌ای در عرصه‌ های عمومی به‌ ویژه سیاست احراز می ‌کند

با نهائی شدن ثبت نام نشریه اراده ملت در نمایشگاه رسانه های ایران (نمایشگاه مطبوعات)، آرزوی حزب برای حضور در نمایشگاه مطبوعات با ارگان رسمی اش محقق گردید.

«چند ساله که روزنامه نخوندم» این جمله‌ ای است که امروزه بسیاری بر زبان می‌ آورند. شاید در جامعه ‌ای که سرانه مطالعه در آن 16 دقیقه و 32 ثانیه برآورد شده، نمی ‌توان انتظاری بیش از این داشت. که البته این سرانه مطالعه مربوط به جملات کوتاه در فضای مجازی و کتاب ‌های درسی است که جامعه ما را هر روز از مطالعه کتاب و روزنامه دور می‌ کند.

با وجود اینکه روابط عمومی ها از ارکان هر مجموعه ای هستند، ولی نوع فعالیتشان در نسبت با روزنامه نگاری و خبرنگاری به تضعیف رسانه یا خروج اش از مسیر درست منجر شده است.

زمانی نه چندان دور، که خبری از رسانه‌های مجازی و شبکه‌های اجتماعی و اینترنت نبود، کار احزاب و تشکل‌های مدنی هم برای برقراری ارتباط با مخاطب و رساندن پیام کمتر پیچیدگی داشت. روزنامه‌ها و اعلامیه‌های چاپی، رادیو یا تلویزیون، باتوق‌ها و غرفه‌های کوچک خیابانی، مجاری ارتباطی آنها با جامعه هدف بودند

اگر چه دکتر علی بیگدلی، استاد بازنشسته تاریخ با تدریس در بیش از ده دانشگاه و مدرسه عالی برای دانش آموختگان این حوزه شخصیتی نام آشنا است؛ اما اهالی رسانه او را به عنوان پژوهشگر و تحلیلگری توانمند می شناسند

شاید هر آدمی در طول عمرش بیش از یکی دو بار استرس از دست دادن شغل و اضطراب و بلاتکلیفی روز های بیکاری را تجربه کرده باشد. اما روزنامه نگاران، خبرنگاران، دبیران رسانه و سردبیران در طول یک سال، بار ها و بار ها این احساسات منفی را تجربه می کنند.

همانطور که انتظار حاکمیت از فعالیت رسانه ای و خبری، در فاصله معناداری از تعریف آکادمیک و تجربی این شغل قرار گرفته؛ تصور عموم مردم از خبرنگار و خبرنگاری نیز با ماهیت این حرفه فاصله دارد.

تعداد قابل توجهی از مردم کشور، مخاطب تلوزیون ایران اینترنشنال هستند. استقبال از این شبکه به معنی عملکرد حرفه ای این رسانه در حوزه خبر نیست. بلکه از ضعف رسانه های داخلی در پرداختن به سهم تمامی اقوام، اقشار و نگاه های سیاسی حکایت دارد که این گروه ها را به مخاطبان رسانه ای چون ایران اینترنشنال تبدیل کرده است

اصل انتشار آزادانه مطبوعات و رسانه ها ایجاب می کند فعالیت نشریات و رسانه ها در معرض تهدید و تجاوز مقامات سیاسی، اداری و حکومتی قرار نگیرد و از توقیف و تعطیلی خودسرانه مصون باشند.

بعد از قلع و قمع همه فاکتورهای معرف حکومت مردم بر مردم به اینجا رسیده ایم که بگوییم دمکراسی همانا حاضر شدن در پای صندوق رای است آن هم نه برای آنکه نمایندگان واقعی مردم برگزیده شوند

اگر این مثال را برای اهمیت وجود یک “ارگان” یا هر نشریه حزبی درست بدانیم، می توان به اهمیت رسانه های مذکور در تداوم و تبیین مواضع و مشی یک حزب پی برد. یکی از تریبون های اصلی هر حزب، ارگان رسمی آن حزب است.

بیست و چهارمین نمایشگاه رسانه های ایران قرار است که از 29 بهمن به مدت چهار روز در تهران برگزار گردد. این نمایشگاه که بعد از چندین سال وقفه برگزار میگردد تمام رسانه های مکتوب و غیر مکتوب کشور را در بر میگیرد.

هر چه در این زمستان نه چندان سرد و بی بارش پیش می آییم؛ فضای یخ زده و گزنده انتخابات بیشتر نمایان می شود. چنانکه گویی در پس این زمستان، بهاری نیست. هر چند مسائلی نظیر انفجار های کرمان با مطرح کردن مساله مهم امنیت، موضوع پر مخاطب و رسانه پسند انتخابات، یعنی رد یا تایید صلاحیت ها را به حاشیه برد

آذرماه امسال، خبری پیرامون فساد گسترده در ماجرای واردات چای به سرکردگی فردی به نام اکبر رحیمی در رسانه ها منتشر شد. از طرفی انجمن حسابداران خبره ایران به مناسبت گرامیداشت هفته حسابدار، همایش مبارزه با تقلب، فساد و پولشویی را در عصر هجدهم آذر ماه در سالن خلیج فارس پژوهشگاه نیرو برگزار کرد. به همین منظور اراده ملت، به سراغ یکی از متولیان این همایش، امیر ابراهیم زاده، عضو شورای عالی انجمن حسابداران خبره رفت و با وی به گفتگو نشست که در ادامه می خوانید:

نعمت احمدی حقوقدان و وکیل پایه یک دادگستری، روز جمعه سی و یکم شهریور ماه پس از گذراندن دوره نقاهت درگذشت

چهارمین نشست «روزنامه‌نگاری و جامعه مدنی» مؤسسه رحمان با محوریت «جامعه‌مدنی، راه رهایی یا ابزار سلطه» با حضور «سعید ارکان‌زاده یزدی»، روزنامه‌نگار و پژوهشگر رسانه و «نیلوفر قدیری»، روزنامه‌نگار برگزار شد تا شاید با پیشنهادهایی که در زمینه همکاری جامعه مدنی و روزنامه‌نگاری مطرح شد، امید به ادامه روزنامه‌نگاری حرفه‌ای وجود داشته‌باشد.

همانند سال گذشته امسال هم برخی عزاداری‌های ماه محرم در یزد پربازدید شد. نوحه‌هایی که برچسب «اعتراضی» خورده‌است، بسیار دیده و شنیده شد. بخشی از اجرای هیئت عزاداری بعثت به حدی فراگیر شد که رسانه‌های خارجی نیز درباره آن خبر کار کردند. بیش از یک دهه است که این سبک عزاداری در شهر یزد سر و صدا به پا کرده است و شهرتی ملی یافته‌است.

همان‌طور که اطلاع دارید ما در حال حاضر، در جلسات جبهه اصلاحات نماینده‌ای نداریم و سه سالی است که حزب ما از این جبهه بیرون آمده و اخبار آن را هم در رسانه‌ها دیدیم که هیئت‌رئیسه جدید انتخاب شده‌است.

بدنبال فراخوان بیست و یکمین جشنواره ملی رسانه های ایران، شورای سردبیری نشریه اراده ملت ایران 12 مطلب از بین صدها مطلب منتشر شده در سال 1401 و 1402 نشریه اراده ملت را برای شرکت در بخش رقابتی این جشنواره انتخاب و به دبیرخانه جشنواره ارسال نمود.

نوشتن و گفتن در این ایام برای اهالی سیاست که دستی در رسانه دارند بسیار سخت‌تر از آنی است که فکرش را بکنید نه از این جهت که شاید تبعات حقوقی داشته باشد بلکه داده ها یا در دسترس قرار ندارند و یا قابل اتکا نیستند.

بیشترین بخش و حجم تبلیغاتی رسانه‌های دولتی مربوط می‌شود به این نکته که دشمن در مقابل ما دست به جنگ ترکیبی زده است. بدون آنکه وارد در صحت‌وسقم این داستان شوم که آیا مفهومی به نام دشمن چقدر و با چه کم‌وکیفی می‌تواند

به عادتی دیرین و مألوف، وقتی در ماه‌های پایانی سال هستیم، بحث بودجه، تورم سالانه، میزان حقوق کارگری سال بعد و مسائلی نظری آن در محافل و رسانه‌ها داغ می‌شود. هر کسی که در این زمینه مختصر اطلاعات و تجربه‌ای دارد پا به میدان می‌گذارد و نظریات خود را ابراز می‌دارد.

اراده ملت، فائزه صدر: در هفته ای که گذشت رئیس جمهور در راس هیاتی بلند پایه عازم پکن شد. تبلیغات فراوان رسانه های داخلی از روزها پیش از این سفر آغاز شد و همواره تاکید بر این بود که این سفر رسمی به دعوت رییس جمهور چین انجام شده است.

جوزف استیگلیتز متولد 1943 (20 بهمن‌ماه 1321) است. او در سال 2001 به دلیل تجزیه‌وتحلیل بازارها با اطلاعات نامتقارن برنده جایزه نوبل اقتصاد شد. استیگلیتز علاوه بر نقش تخصصی خود در عرصه آکادمیک، حضور عمومی بسیار پررنگی در رسانه‌های جهان دارد و با یادداشت‌ها، مقالات، مصاحبه‌ها، و سخنرانی‌های خود ایده‌های خود را در جهان تکثیر می‌کند

از جمله انتقاداتی که گاهی بر مسیر معترضان طی چهار ماه اخیر وارد می‌شود و البته حکومت، به طور مکرر و مداوم آن را به شکلی اغراق‌شده و بی‌رویه در قالب اتهام به این نیروها مطرح می‌کرد و می‌کند، ارتباط با رسانه‌های خارج از کشور است

اراده ملت، فائزه صدر: محسن شمشیری، تحصیل‌کرده رشته اقتصاد دانشگاه تهران و روزنامه‌نگار اقتصادی است. شمشیری با نزدیک به سی‌ سال سابقه کار در این حوزه رفته‌رفته به جرگه پیش‌کسوتان رسانه می‌پیوندد

دستگیری دو تروریست داعشی که قصد انجام حمله در استانبول را داشتند / اینفانتینو: جام ملت‌های خلیج (فارس) مقدمه میزبانی عراق از مسابقات آینده خواهد بود / 84 درصد عرب‌ها با به رسمیت شناختن اسرائیل مخالف هستند / ایران خواستار پیگیری جدی عنوان جام ملت‌های خلیج (فارس) شد / 20 میلیارد دلار صادرات خودروی ترکیه به اتحادیه اروپا / خودکشی پیرمرد صدساله عراقی با اسلحه / کشف و ضبط یک کارگاه پالایش نفت و 3 میلیون لیتر نفت قاچاق در بابل عراق / تأکید وزرای خارجه امریکا و اردن بر راه حل دو کشوری در سرزمین‌های فلسطینی / سفر هیئت اسرائیلی به کشورهای عربی برای هماهنگی نشست مراکش / کوین مک‌کارتی جمهوری‌خواه پس از 15 دور رای‌گیری به عنوان رئیس جدید مجلس نمایندگان آمریکا انتخاب شد / چین حساب کاربری منتقدان سیاست‌های کووید را در رسانه‌های اجتماعی تعلیق کرد

یکی از محورهای مورد مناقشه در رخدادهای چهارماهه اخیر، نام‌نهادن روی حرکات و واکنش‌های مردمی از سوی جریان‌ حاکمیت و هم از سوی جریان مردمی است. گاه‌وبی‌گاه از رسانه‌ها، جریان‌ها، نهادها و چهره‌های حکومتی یا منتسب به حکومت شنیده و خوانده می‌شود که مدعی‌اند باید حساب اغتشاشگران را از معترضین جدا کرد.

به طور حتم، با واژه «کفالت سیاسی» این روزها در رسانه ها، اخبار و شبکه های اجتماعی زیاد برخورد کرده ایم و این سؤال برای ما پیش‌آمده است که «کفالت سیاسی» چیست؟

در فضای ملتهب و غم‌انگیز کنونی کشور نوشتن کار سختی است، نه از نظر رعایت چهارچوب های قانونی، بلکه ماهیت اتفاقات اخیر ایجاب می نماید احتیاط (نه محافظه‌کاری) بیشتری به خرج دهیم تا از این ناحیه هزینه های بیشتری به جامعه تحمیل نشود. حال در نظر بگیرید این احتیاط برای رسانه‌ای که عنوان ارگان یک حزب قانونی ریشه‌دار را یدک می‌کشد باید دو چندان لحاظ گردد.

25 نوامبر 1960 اجساد خواهران میرابال و راننده آن‌ها در کنار جیپ له شده شان در دره‌ای در شمال جزیره دومنیکن پیدا شد و رسانه های رسمی علت مرگ آنها را تصادف اعلام کردند، علتی که البته از سوی بخش های زیادی از مردم قابل قبول و قابل پذیرش نبود و مردم آنها را به خاطر مبارزاتشان با رژیم دیکتاتوری تروخیو می شناختند.

این روزها که جامعه ملتهب از شرایط نابسامان اجتماعی است و هر روز با خبری، غم و عزا بر ملت ایران آوار می‌شود، شاهد تمهیدات وزارت بهداشت برای برگزاری هفته و روز پرستار هستیم. هفته وعده‌های بی‌انتهایی که از سالی به سال دیگر تکرار شده و عزمی برای به ثمر رسیدن این وعده‌ها نمی‌بینیم. البته امسال شاهد مانور تیم رسانه‌ای دولت و وزارت بهداشت پیرو اجرایی‌شدن قانون تعرفه‌گذاری پرستاری هستیم. قانونی که سال‌هاست از تصویب آن گذشته، اما هر بار بهانه‌ای برای تحققش وجود داشته است.

بیش از یک ماه کشور شاهد وقایعی متفاوت بود که با عناوینی چون اعتراض، اغتشاش، ناآرامی، تجمع، جنبش یا شورش معرفی می‌شوند. هر گروه، شخصیت یا رسانه‌ای اتفاقات اخیر را با اسم مطلوب خود تحلیل و توصیف می‌کند. از نظر جامعه‌شناسی نام این وقایع چیست و چگونه تعریف می‌شود؟

این روزها در رسانه ملی شاهد انتشار تصاویر و فیلم‌هایی از تجمعات و تظاهرات حامیان حاکمیت هستیم. آنچه عجیب است، سرعت اخذ مجوز و امکان تجهیز و برنامه ریزی در اعتراضات این گروه است. اما در مقابل گروه‌های دیگری از ایرانیان هرگز نمی‌توانند اجتماعات قانونی خود را برپا کنند.

تابستان امسال و در میان هزاران خبر ریزودرشتی که در رسانه‌های مختلف انتشار یافت، خبر پیشنهادات فرهنگستان علوم ایران برای تدوین برنامه هفتم توسعه جایگاهی پیدا نکرد و افراد زیادی به آن نپرداخت.

اراده ملت، فائزه صدر: حسین کنعانی مقدم دبیر کل حزب سبز، همواره در گفت‌وگو با رسانه‌ها بر ظرفیت‌های مثبت فعالیت احزاب تأکید دارد. کنعانی مقدم ازجمله اصولگرایان معتدلی است که استقرار نظام ریاستی در کشور را مانعی بر مسیر فعالیت سازنده احزاب می‌داند. به عقیده وی ساختار کنونی نیازمند تجدیدنظر است و نظام سیاسی ایران باید به سمت استقرار نظام پارلمانی حرکت کند تا کشور از برکات این سیستم که فعالیت قدرتمند احزاب قانونی است بهره‌مند شود. اراده ملت در گفت‌وگویی با حسین کنعانی مقدم از زاویه نگاه او به مسئله تحزب در کشور پرداخته که در ادامه می‌خوانید:

روزانه تعداد بی‌شماری تحلیل و نقد پیرامون ناکارآمدی در سطوحِ مدیریت کلان سیاسی ارائه می‌شود؛ که این ناکارآمدی، منشأ انبوه چالش‌های اجتماعی و بسترسازِ زیستی طاقت‌فرسا برای شهروندان است. این تحلیل‌های متعدد در انواع رسانه‌های نوشتاری، مجازی، صوتی، تصویری و ... تولید و به شهروندانی که “تشنه و جویای آرامش، ثبات و امید” هستند، عرضه می‌شود؛ اما بنا بر شواهد عینی، مدیریت کلان سیاسی به دلایل نامشخص، هیچ تأثیری از انبوه تحلیل‌هایی که تبلور نگرانی‌های اجتماعی است، نمی‌پذیرد.

حدوداً یک ماه پیش بوریس جانسون نخست‌وزیر بریتانیا با 211 رأی در مقابل 148 رأی توانست برای یک سال دیگر در سمت نخست‌وزیری و رهبری حزب محافظه‌کار ابقا شود؛ اما نکته مهم این رأی اعتماد 59 درصدی این است که تنها هم‌حزبی‌های بوریس جانسون در این رویداد شرکت کردند. درواقع، اعضای حزب محافظه‌کار که اکثریت را در پارلمان در اختیاردارند به خاطر رسوایی‌های متعدد بوریس جانسون برای برگزاری مهمانی‌هایی متعدد در دوران کرونا در محل دفتر نخست‌وزیر که به پارتی گیت معروف شده است او را فراخواندند، به‌شدت در مقابل رسانه‌ها بازخواست کردند و برای ماندن دوباره بوریس جانسون در رأس قدرت حزب محافظه‌کار و سمت نخست‌وزیری، در داخل خود حزب دوباره رأی‌گیری کردند.

از ابتدای تیرماه دفتر رسانه‌ای حزب باهدف پوشش دادن و تسهیل فعالیت‌های مجموعه رسانه‌های حزب در تهران افتتاح شد. باتوجه‌به پایان یافتن پاندمی کووید 19 و طبیعی شدن فعالیت‌های فیزیکی، مجموعه مدیریتی حزب این فضا را برای فعالیت‌های رسانه‌ای مهیا کرده است تا اعضا و علاقه‌مندان بتوانند در آن به فعالیت بپردازند.

صاحب‌نظران و اندیشمندانی که به دنبال جامعه سالم، به لحاظ شاخصه‌ای دموکراتیک هستند، به‌خوبی دریافته‌اند که شهروندان یک جامعه، در بیان آراء و افکار و عقاید باید آزاد باشند؛ و این آزادی عقاید، بخش غیره قابل‌انکار حیات اجتماعی و سیاسی شهروندان را تشکیل می‌دهد. شهروندان باید از این حق طبیعی اجتماعی - سیاسی، استفاده برده و نیروی خلاقه ذهنی خود را برای بهبود وضعیت جامعه پرورش و از تراوش‌ها فکری و عقلانی خود در جهت این مهم به نفع جامع استفاده ببرند و رسانه‌ها بهترین ابزار برای استیفای این حق طبیعی هستند.

باتوجه‌به رشد و توسعه سریع رسانه‌ها و اهمیت فضای مجازی و همچنین روابط و علائق نسلی و تغییرات لحظه‌ای و آنی خواست‌ها و مناسبات اجتماعی و سیاسی و لزوم زیست بهتر و به‌روزتر در دهکده جهانی و شرایط اقتصادی، اجتماعی، سیاسی ناشی از انباشت دانش و فناوری‌های نوین عمر قانون‌گذاری در جوامع را بسیار کوتاه نموده؛ به‌گونه‌ای که در اکثر کشورهای جهان قوانین بعد از مدتی به صورتی‌ترمیم یا اصلاح می‌شود.

احزاب برای ارتباط با مردم ناگزیر از داشتن رسانه هستند و گسترش و پایداری و تیراژ رسانه‌های حزبی می‌تواند یکی از شاخص‌های مناسب برای میزان اقبال مردم به احزاب باشد. در این نوشته می‌پردازیم به وضعیت نشریات مکتوب یا الکترونیکی احزاب در ایران امروز.

1. در چنین پدیده‌های بزرگ و پرحاشیه‌ای، علی‌رغم سایه سیستماتیک نهادهای مختلف از دولت و رسانه گرفته تا سازمان‌های جهانی، نقش تصمیمات و مقاومت‌ها و باورها و وادادگی‌ها و تسلیم‌ها و رشادت‌ها و شجاعت‌های تک‌تک افراد، انکارناپذیر و حذف‌ناشدنی است.

انواع رسانه‌های مکتوب، مجازی، صوتی و تصویری جمعی، مملو از توصیه‌ها و پیشنهادهای تحلیلگران دلسوز به صاحب‌منصبان و صاحبان قدرت است، مبنی بر اینکه، انواع و انبوه چالش‌های اجتماعی و ملی در عرصه‌های گوناگون، چگونه باید حل‌وفصل شود. اما پرسش اساسی این است که چرا با وجود انبوه تحلیل‌ها و راهکارها در عرصه‌های گوناگون، فرایندهای تصمیم‌سازی و تصمیم گبری کلان، پیوسته ناکارآمدتر از گذشته می‌شوند؟

به گزارش حامانیوز دکتر علی شفائی در نشست با رسانه‌های خوزستان به همت شاخه جوانان حزب اراده ملت ایران در استان در دفتر این حزب در اهواز اظهار کرد: شاخه جوانان این حزب در اهواز از شاخه‌های فعالان این حزب است و ازجمله دستاوردهای ما در بین جوانان فعالیت‌های خوبی است که در طول سال انجام می‌شود و امید است شعبه اهواز فردا انتخابات خوبی برگزار کند و پتانسیل این شهرستان در فعالیت سیاسی به‌کارگیری شود.

سال 1397 سالی است که انقلاب اسلامی ایران از مرز چهل‌سالگی خود عبور می‌کند. به همین مناسبت تریبون‌های رسمی جمهوری اسلامی ایران، اعم از صداوسیما و دیگر رسانه‌های جمعی سیلی از تحلیل‌های تجلیل‌گونه را روانه حوزه عمومی می‌کنند. در کنار آن تریبون‌های مستقل داخلی نیز با اتکا به عقبه سیاسی و پیشینه اجتماعی خود به داوری درباره انقلاب و نتایج آن نشسته‌اند. اپوزیسیون داخلی و خارجی نیز هرچه در نفی و رد و طرد انقلاب و به‌تبع آن نظام اسلامی داشته‌اند، رو کرده و هرکدام از زاویه‌ای به‌نقد این واپسین انقلاب کلاسیک در قرن بیستم پرداخته‌اند و می‌پردازند. آنچه در غالب این نقد و بررسی‌ها به چشم می‌خورد فقدان مبنای نظری و ضعف تئوریک و غیر روشمند بودن مفرط است. این نوشتار مختصر می‌کوشد با ارائه مدلی در راستای تفکیک روشمند مفاهیم اصلی در تحلیل پسینی و تجربی انقلاب اسلامی ایران، پرتوی روش‌شناختی بر مسئله بیفکند.

زندگی ادامه دارد و از ورای همه بدی‌ها و خوبی‌ها می‌گذرد. خاطرات خوب یا بد، این زندگی است که ادامه دارد بعضی‌ها تصورشان این است به هر قیمتی می‌توان به اهداف خود رسید این‌که چه بلایی سر دیگران میاید مهم نیست در گذر زمان فراموش می‌شود چون زندگی ادامه دارد؟! اگر این استدلال درست است، وجه تفاوت ما با دیگرانی که تحت هر عنوانی دینی، شرعی، ماکیاولی و غیره مانند اصولگرایی و انقلابی گری و یا حقوق بشر و دموکراسی و جمهوری‌خواهی و ... حقوق ذاتی انسان‌ها را در اقصی نقاط دنیا نادیده می‌گیرند چیست؟ تفاوت ما با دیگران چیست؟ فقط در نام‌گذاری است؟ آیا این کفایت می‌کند که ما صرفاً خود را اصلاح‌طلب بدانیم؟ و بر تضییع حقوق انسان‌ها صرف‌نظر از این‌که با ما هستند و یا برما بی‌تفاوت بگذریم؟ متأسفانه ما امروز به‌جایی رسیده‌ایم که حتی در دایره خودی‌ها هم دسته‌بندی داریم. بعضی وقت‌ها حتی چشمانمان را بر متحدان استراتژیک خود می‌بندیم و خود را متفاوت‌تر از پایگاه اجتماعی خود می‌بینیم و دفاع را فقط در جایی جایز می‌دانیم که نفع آنی برای ما داشته باشد و با سیاهی لشگرهای خود برخوردی بسان برده داریم؛ برده‌هایی که چاره‌ای جز همراهی با ما ندارند، چیزی جز سقوط اخلاق نمی‌توان نام نهاد. این سقوط اخلاقی را ما از کسانی شاهد هستیم که در کوران حوادث و به برکت فقدان رسانه‌های واقعی و پروپاگاندای رسانه‌های اصلاح‌طلب توانسته‌اند برند اصلاح‌طلبی را بنام خود حک کنند. حوادث دی‌ماه 96، اصلاح‌طلبان راهم خطاب خویش قرار داده بود و به‌نظرما اکنون زمان آن است که به خویشتن اصلاح‌طلبی خود بار دیگر رجعت کنیم و این خدایگان اصلاح‌طلبی را از اریکه‌های خودساخته به زیرکشیم تا مردم زجرکشیده و اقشار فرودست جامعه نیز موردتوجه قرار گیرند. قرار نیست اصلاح‌طلبی برند عده‌ای خاص باشد و یا در ملک طلق‌شان... اصلاح‌طلبی راهی در تداوم همان جنبشی است که از یک کلمه مستوفی آغاز شده و تا سرانجام آن را خواهیم پیمود و هیچ‌گاه در ملک طلق کسی یا کسانی هم درنیامده است. براین باور است که برخلاف بعضی‌ها نمی‌توانیم قبول کنیم گذر زمان می‌تواند روی هر چیزی سرپوش بگذارد. در انتخابات دوره پنجم شورای شهر تهران بااینکه سید معروف صمدی یکی از کاندیداهای قطعی لیست امید بودند، اما در دقیقه نود و در آخرین لحظات مانده به شروع تبلیغات انتخاباتی ایشان به شیوه‌ای رازآلود از ادامه کاندیداتوری و حضور در لیست امید حذف شدند، ما به‌عنوان هفته‌نامه اراده ملت پیگیری این مسئله را تا نتیجه نهایی و انجام مصاحبه با افراد مطلع ادامه خواهیم داد تا ابعاد این ماجرا موشکافی و حقیقت آشکار شود. انجام مصاحبه با ایشان درواقع گشایش پرونده‌ای است که با اقناع افکار عمومی خاتمه خواهد یافت. ابهامات و رازآلودگی آن باید گشوده شود. ن رسالتی است که ما احساس می‌کنیم و هیچ مسامحه‌ای با هیچ‌کس نخواهیم داشت.